Λογοτεχνία
“Μια Θάλασσα Ευχές” της Μαρκέλας Ζορμπάνου
Το βιβλίο της Μαρκέλας Ζορμπάνου "Μια Θάλασσα Ευχές" προσφέρει μία δροσιστική βουτιά στην ανθρώπινη ψυχή. Τα μικρά στοχαστικά...
“Κόνγκο – Ο σαμουράι στα σπίτια με τις στέγες” του συγγραφέα Πέτρου Δημητρίου
Ο συγγραφέας Πέτρος Δημητρίου με το βιβλίο του "Κόνγκο – Ο σαμουράι στα σπίτια με τις στέγες" μας καλεί σε ένα μαγικό...
Κυματισμοί Ψυχής της Ελένης Δανανά
Η Ελένη Δανανά μέσα από το βιβλίο της "Κυματισμοί Ψυχής" μοιράζεται εμπειρίες και σκέψεις που βοήθησαν την ίδια στον δρόμο της προσωπικής της ανάπτυξης. Μέσα από το έργο της επιθυμεί να συμβάλλει και στη βελτίωση της ζωής των αναγνωστών της που ίσως μοιράζονται...
Σκοτάδι και φως
Ο Στράτος μια ζωή αμφιταλαντευόταν ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Δεν ήξερε γιατί του έλαχε η μοίρα αυτή. Προσπάθησε κάποτε να της ξεφύγει με χημικά και άλλες ουσίες που του άνοιγαν ένα προσωρινό παράθυρο στη σκοτεινιά που τον κατέτρωγε. Μα το παράθυρο τον...
Αφροδίτη των Σόλων
Η Αφροδίτη είναι ακόμα εδώ. Δε θέλησε να φύγει. Άλλοι έφυγαν. Πολλοί. Αυτή όμως όχι. Μέσα από λευκούς αφρούς αναδύεται. Ξανά και ξανά. Μέσα σε καταπράσινους κάμπους και πάνω σε τραχιά βουνά έτρεχε. Ξανά και ξανά. Κάποτε γελούσε δυνατά και γάργαρο το γέλιο τούτο...
Χλιαρή καταδίκη
Δε θα ξεκινήσω με το μια φορά κι έναν καιρό καθώς η ζωή μου κάθε άλλο παρά παραμυθένια μοιάζει. Μένω σε μια πόλη σκοτεινή και γεμάτη με ανθρώπους σκυθρωπούς. Σε μια πόλη που κάποτε δέσποζε το φως του ήλιου, το χρώμα, η μουσική κι άλλα τόσα που τώρα δεν μπορώ να...
Τικ-Τοκ, Φως-σκοτάδι
Ανοίγω την πόρτα. Επιστρέφω στο σπίτι. Κουρασμένος. Όχι τόσο σωματικά όσο ψυχικά. Σκοτάδι και ησυχία. Ανάβω το φως. Φως και ησυχία. Πάντα η μοναξιά αυτή... Σβήνω το φως. - Πάει έχω τρελαθεί, ψιθυρίζω στον εαυτό μου και συνεχίζω το παιχνίδι μου. Κάπου μέσα στο φως και...
Ο χαμένος χρόνος
Μου έλειψε… Μου έλειψε εκείνη η περίοδος. Θυμάσαι; Τότε που χάναμε την έννοια του χρόνου. Που δεν μας ένοιαζε τίποτα και κανένας. Που απλά γελούσαμε και κλαίγαμε μέχρι να ξημερώσει. Θυμάμαι. Λες για τότε που δεν χάναμε χρόνο. Για τότε που κάναμε τον χρόνο να μετράει....
Ζωή γατίσια
Ο Ντίνος ο γκρίζος γάτος ήταν το αλάνι της γειτονιάς του. Όμορφος, με το λαμπερό ασημένιο του τρίχωμα περνούσε, από ψαροταβέρνα σε ψαροταβέρνα, δίπλα από το γραφικό λιμανάκι και κάρφωνε με τα κατακίτρινα, λαμπερά του μάτια άντρες και γυναίκες. Έπαιρνε όσα ψαροκόκαλα...
Έψαχνα τις πιο όμορφες λέξεις
Πέρασαν πολλές μέρες. Ήθελα να σε δω. Σαν τρελός. Προσπαθούσα όμως να βρω τις ομορφότερες λέξεις ώστε να σου τις πω. Γι αυτό άργησα. Καθόμουν τα βράδια και σκεφτόμουν. Έστειβα το μυαλό μου να δω τι θα μπορούσα να σου πω. Με ποιο τρόπο να σε κάνω να με ερωτευτείς....
