Σκοτάδι και φως
Ο Στράτος μια ζωή αμφιταλαντευόταν ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Δεν ήξερε γιατί του έλαχε η μοίρα αυτή. Προσπάθησε κάποτε να της ξεφύγει με χημικά και άλλες ουσίες που του άνοιγαν ένα προσωρινό παράθυρο στη σκοτεινιά που τον κατέτρωγε. Μα το παράθυρο τον...
Αφροδίτη των Σόλων
Η Αφροδίτη είναι ακόμα εδώ. Δε θέλησε να φύγει. Άλλοι έφυγαν. Πολλοί. Αυτή όμως όχι. Μέσα από λευκούς αφρούς αναδύεται. Ξανά και ξανά. Μέσα σε καταπράσινους κάμπους και πάνω σε τραχιά βουνά έτρεχε. Ξανά και ξανά. Κάποτε γελούσε δυνατά και γάργαρο το γέλιο τούτο...
Χλιαρή καταδίκη
Δε θα ξεκινήσω με το «μια φορά κι έναν καιρό», γιατί η ζωή μου κάθε άλλο παρά παραμυθένια μοιάζει. Ζω σε μια πόλη σκοτεινή, γεμάτη με σκυθρωπούς ανθρώπους. Μια πόλη που κάποτε έλαμπε από το φως του ήλιου, γέμιζε από χρώματα, μουσική και χαρά. Τώρα, όλα αυτά...
Τικ-Τοκ, Φως-σκοτάδι
Ανοίγω την πόρτα. Επιστρέφω στο σπίτι. Κουρασμένος. Όχι τόσο σωματικά όσο ψυχικά. Σκοτάδι και ησυχία. Ανάβω το φως. Φως και ησυχία. Πάντα η μοναξιά αυτή… Σβήνω το φως. – Πάει έχω τρελαθεί, ψιθυρίζω στον εαυτό μου και συνεχίζω το παιχνίδι μου. Κάπου μέσα...
Ο χαμένος χρόνος
Μου έλειψε… Μου έλειψε εκείνη η περίοδος. Θυμάσαι; Τότε που χάναμε την έννοια του χρόνου. Που δεν μας ένοιαζε τίποτα και κανένας. Που απλά γελούσαμε και κλαίγαμε μέχρι να ξημερώσει. Θυμάμαι. Λες για τότε που δεν χάναμε χρόνο. Για τότε που κάναμε τον χρόνο να μετράει....
