Η Σύρος είναι ένα πανέμορφο νησί και πρωτεύουσα του νομού Κυκλάδων. Το όνομα Σύρος έχει τις καταβολές του από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Φοίνικες. Προέρχεται από τη λέξη “Σούρ” ή “Οσούρα” που σήμαινε βραχώδης στα αρχαία Φοινικικά. Από τον 17ο αιώνα αναφέρεται και ως το νησί του Πάπα: «L’isola del Papa», λόγω του καθολικού πληθυσμού ενός μεγάλου μέρους των κατοίκων της.
Έχει ως πρωτεύουσα την Ερμούπολη με αξιοθέατα όπως τα νεοκλασικά σπίτια της συνοικίας “Βαπόρια” αλλά και την πλατεία ”Μιαούλη” με το επιβλητικό Δημαρχείο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ. Ακόμα ο ορθόδοξος Μητροπολιτικός ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και η ορθόδοξη εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου που φιλοξενεί την περίφημη εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου, έργο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (Εl Greco) θεωρούνται σπουδαία αξιοθέατα. Μεγάλης σημασίας αποτελούν επίσης η καθολική εκκλησία της Ευαγγελίστριας, το Δημοτικό θέατρο «Απόλλων» και η ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Επιπλέον η γραφική Άνω Σύρος με τους καθολικούς ναούς και τα λευκά της σπίτια συμπληρώνουν την εικόνα του νησιού.
Η Σύρος κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους (κατά την 3η χιλιετία π.Χ.). Αυτό διαφαίνεται και από ευρήματα στις περιοχές Χαλανδριανή και Καστρί. Στη Χαλανδριανή βρέθηκαν περισσότεροι από 600 τάφοι με κτερίσματα, ενώ στο Καστρί βρέθηκε οχυρωμένος οικισμός με σημαντική αστική και εμπορική δραστηριότητα. Αρκετά ευρήματα, αποτελούν ενδειξείς για την ύπαρξη εργαστηρίων μεταλλοτεχνίας και μαρτυρούν τις σχέσεις της Σύρου με τα παράλια της Μικρασίας. Το νησί κατά την κλασική εποχή είχε δευτερεύουσα σημασία αν και αποτέλεσε αυτόνομο κρατίδιο. Βρέθηκαν αρχιτεκτονικά κατάλοιπα στην Αληθινή, πιθανόν από ναό αφιερωμένο στους Καβείρους.
Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο (184 π.Χ.-324 μ.Χ.), η πρωτεύουσα της Σύρου βρισκόταν στη θέση της σημερινής Ερμούπολης. Από τα ευρήματα φαίνεται πως η Σύρος αναπτυσσόταν ως εμπορικός σταθμός. Η βυζαντινή εποχή όμως και η απειλή της πειρατείας θα οδηγήσει τον κόσμο του νησιού στη φυγή.
Οι Λατίνοι θα καταλάβουν τα νησιά των Κυκλάδων και θα ιδρύσουν το Δουκάτο του Αρχιπελάγους το 1207. Μέχρι το 1566 θα παραμείνει κάτω από αυτό το καθεστώς. Έπειτα θα περάσει στην κυριαρχία της Πύλης αλλά οι Οθωμανοί θα δώσουν προνόμια στους κατοίκους του νησιού.
Μεταξύ 1750 και 1820 ο πληθυσμός του νησιού διπλασιάστηκε, από 2.000 σε 4.000 κατοίκους περίπου και εντοπιζόταν κυρίως στον οικισμό της Άνω Σύρου. Η πειρατεία περιορίστηκε και η εμπορική κίνηση στο λιμάνι αυξήθηκε.
Η δημιουργία της Ερμούπολης αρχίζει από το 1822. Γίνεται από πρόσφυγες που έρχονται σταδιακά στο νησί από τη Μικρά Ασία, τη Χίο, την Κάσο, τα Ψαρά και την Κρήτη.
Θα καθιερωθεί ως μεγάλο εμπορικό κέντρο. Το 1833 λειτουργεί στην πόλη και το πρώτο Γυμνάσιο στην Ελλάδα. Στο Γυμνάσιο αυτό θα φοιτήσει και θα αποφοιτήσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Στα 1861 ιδρύεται το Νεώριο, το πρώτο ναυπηγείο στην Νεότερη Ελλάδα Η μεγάλη ακμή της πόλης θα συνεχιστεί μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, με το νησί να αριθμεί περισσότερους από 30.000 κατοίκους.
Η Σύρος θεωρείται ένα αρχοντικό νησί με πλούσια ιστορία που σίγουρα αξίζει τον κόπο να επισκεφτείτε.
